Я распавяду табе гісторыю, калі хочаш. Распавесці?
Аднойчы ты абярэш на старай мапе месца
Яшчэ не прачнуцца пеўні, ня скончацца правы ночы
А мы ўжо недзе ў шляху, па пыльнай дарозе крочым
І ў нашым паветры - воля, на тварах - новае сонца
Верым, што лета вечна і мы будзем жыць бясконца
Заплечнік, твая гітара, апошняя цыгарэта, наша ўзаемная мара - наша адзіная мэта
Ты кажаш - да месца далёка, а мы басанож абодва
Ты кажаш - там будзе спёка, а я люблю прахалоду
Прашу паглядзець на мапу - а ў ёй відарысы гораў
Бязлюдная выспа як кропка, вакол - бясконцае мора
- А дзе мы? - пытаюся ціха
- Мы заблукалі нарэшце. Я памыліўся, значыць. Хутка будзем на месцы.
- Як? Калі мы заблукалі... - стаю, насупіўшы бровы
- Той, хто не ведае шляху, знойдзе яго ў прасторы.
- А як мы яго пазнаем? - цягну расчаравана...І хочацца мне дадому, каб заўтра на працу рана...Каб піць св
...
Читать дальше »