01:51 мы | |
Мы ляжым, а рукі і ногі сплятаюцца ў ліяны Я ўжо абвіла цябе, як плюшч апантаны Ты - лаза, ад майго цяпла, спееш нібы вінаград І ўжо ня бачна дарогі назад Усё буйней і буйней квітнее між намі жыццё А ўва мне карані пусціла тваё пачуццё Паміж мной і табою апошняя знікла мяжа У непадзелены атам злучыліся ўласныя целы І сваю палову пабачыўшы раптам душа
| |
|
Всего комментариев: 0 | |