00:51 імгненне | |
| а над вечнасцю пануе імгненне... затрымціць пажоўклым лістом ператворыцца ў ліст зялёны расквітнее ў траўні наноў прамільгне караблём аблокаў карабель растане ў дым так растане ў выяве старога той, хто зараз жыве маладым а ў імгненні тоіцца вечнасць вось яно - мінула, сыйшло па рацэ з найменнем - Забвенне сваі хвалі далей панясло зварухнуўся адвечны космас неспасціжнай загадкай быцця і адбілася вечнасць у імгненні чалавечага веку жыцця | |
|
| |
| Всего комментариев: 0 | |