На Беларусі няма такога гораду
Пра які летапісец гадаў пры паўночным сьвятле
І не ведаў дакладна, чым назвай сваёй абавязаны горад
Сну князя, гандлёваму шляху ці проста рацэ
У горадзе няма такой вуліцы
Дзе старадаўніх легендаў відаць незнікаючы сьлед
Шматкроць зруйнаванае знову і знову будуецца
Віруе парадкам, з якога складаўся сусьвет
На вуліцы няма такога дому
Што тонкім парасткам спрабуе абвіць вінаград
Дзе добры сусед з усмешкай вітае другога
І кожны заўсёды ўладар і ніколі не раб
У доме няма такой кватэры
Дзе пах цеплыні гасцінна вітае сяброў
Дзе л'ецца віно, а ў шчасці не ведаюць меры
І госці знаходзяць у згодзе гаспадароў
У кватэры няма такога пакою
Дзе пад абажурам прыемна паўночы драмаць
Дзе лямпа агортвае сэрца дабром і спакоем
І калыханку над люлькай дзіцячай чуваць
Сонцу гартаць а
...
Читать дальше »