Яна ўсё жыццё марыла выйсці замуж за ўрача
Але не паспела
Бо ўжо выйшла замуж за інжынера
Ды ён хаця й ня быў інжынерам душ чалавечых
Але разумеў душу яе і не пярэчыў
БО ўсё жыццё марыў ён стаць пілотам
Але кіраваў штовечар толькі анлайн-самалётам
З гульні, што клічацца World of planes
Гэта, бадай, быў адзіны шанс
Каб наблізіцца на крок да мары
Часам, лежачы ў ложку, ён ціха казаў Тамары:
- Тома, душа чалавека дзеля палёту радзіцца
Дзеля таго, каб цягнуцца да зорнай спакусы...
- Дык а з жонкай калі ўжо пачнеш развадзіцца?
- пыталася Тома, паджаўшы чырвоныя вусны
Сама ж яна марыла пра курорты ды выспы
Лепей Мальдзівы, але і Канары няблага
Бо пахваляцца - было неад'емнаю рысай
Ейнай натуры, амаль неспатольнаю прагай
Са сваіх палюбоўнікаў ёй больш даспадобы Алесь
Просмотров: 373 |
Добавил: Дикая |
Дата: 31.10.2013
|