13:46 мы | |
| Гэта мы ўзгаданыя ўва ўсіх легендах пра каханне Гэта мы - белая дама і чорны манах Гэта пра нашу гісторыю мараць купальскім світаннем І ў замку Гальшанскім наш пахаваны прах. Нас апяваў Нестар - былы летапісец На вуліцах старай Гародні блукаем прывідамі мы Заўважныя кожнаму ўночы, каго напаткае месяц Выходзім, нібыта з палацу - са срэбнай ад свету сцяны. Нідзе не знайшоўшы спакою Мы княжыч літоўскі і панна Спавітыя між сабою, узятыя ў кайданы Аб нас складае паданні Кожны, хто прагне каханне І нашу журбу адвячоркам Разносяць з касцёлу званы...
| |
|
| |
| Всего комментариев: 0 | |