13:49 Я - Ты | |
| Я губляю цябе Як губляюцца людзі ў натоўпе Безліч твараў размые знаёмыя рысы твае У шматгалоссі твой голас гукне І паволі патоне Гарадзкой віхурой у адначассе яго захлыне Я губляю цябе Як зіма ў знямозе адчаю У сакавіцкіх нізінах хавае свае снягі Нібы толькі здаецца, што гэта вясна наступае Нібы гэтых снягоў не крануюць яе ручаі Я губляю цябе У гэтым надта вялікім свеце Свет імчыць цягніком І жыццё за вакном ляціць А я мару сыйсці на прыпынку У жытнёвым сонечным леце Адшукаць там цябе і ніколі ўжо не згубіць.
| |
|
| |
| Всего комментариев: 0 | |