Мы з ім цудоўная пара,
З чаго не пачні і чым не скончы

Паміж намі ўсё як трэба і як варта
У яго адказны лёс, у мяне - жончын

Бацькі і сябры ставяць нас у прыклад

Сваім бацькам і дзецям, і сябрам
І мы нічога з ім не ведаем пра крыўды
І шчасце звыш падаравана нам

Мы на выходных ладзім вечарыны

Заўсёды цэлы дом запрошаных гасцёў
І ён, вядома, выкшталцона мілы
І гаспадыняй я ўзначальваю прыём

Мы не сварымся і не высвятляем зносін
Ён кліча мяне "любай" і "радной" 
Магчыма з тысячы пакутлівых жанчынаў
Пашанцавала толькі мне адной

Але ў чорнай роўнядзі начы
Ён спіць, а я ляжу ў бясонні
І калыхаю думку пра цябе
Што згубіцца ў ранішнім сутонні